مي دانيم همواره در تاريخ از گوتنبرگ به علت اختراع ماشين چاپ به عنوان مخترع يا پدر صنعت چاپ ياد مي شود. اما در حقيقت اختراع چاپ به هـــــزاران ســــال پيــــش از گوتنــــــبرگ برمي گــــــردد. در حدود چــــــند هزار ســــال پيــــــش آشـــــــوريان بر روي خشــــت هايي که از گل رس ســـاخته مي شــــد مهر مي زدند. در چين فردي به نام پي شنگ با استفاده از گل رس در قرن يازدهم ميلادي حروف قابل انتقال را اختراع نمود. در قرن پانزدهم ميلادي گوتنبرگ بدون آگاهي از کار پي شنگ، با ساخت يک حرف جدا براي هر يک از حروف الفبا، حروف قابل انتقال خود را اختراع نمود.
درست است که حروف متحرک قابل انتقال را چيني ها اختراع نمودند و آغازگر چاپ مي باشند. اما گوتنبرگ که خود از هنر زرگري آگاه بود به عنوان اولين فرد آلياژي براي ريخته گري حروف الفبا از سرب ساخت. حروف سربي وي گزينه بسيار مناسبي جهت جايگزيني حروف گلي بودند. زيرا اين حروف از دوام و طول عمر بالايي برخوردار بودند و مانند حروف گلي محدود به طول عمر پايين نبودند. گوتنبرگ همچنين براي مرکب چاپ با رفع موانع و آزمايش هاي پي در پي فرمول جديدي ساخت که به حل مشکلات چاپ در آن دوران انجاميد.
اختراع گوتنبرگ اگرچه بسيار ارزشمند مي نمود. اما به سبب آلياژهاي به کار رفته در آن تبديل به کالايي گران قيمت گرديد. در واقع ماشين چاپ گوتنبرگ، بسيار پرهزينه بود و اگرچه مورد استقبال و در دسترس ثروتمندان بود. اما طيف گسترده اي از جامعه از آن بي نصيب بودند. به همين علت براي سال ها استقبالي از اين دستگاه نوظهور نگرديد.
اختراع ديگري که به پيشرفت صنعت چاپ کمک شاياني نمود سال ها بعد توسط يک آلماني رقم خورد. نمايشنامه نويس آلماني زنه فلدر در اواخر قرن هجدهم ميلادي توانست چاپ سنگي يا همان ليتوگرافي را اختراع نمايد. در ليتوگرافي روي هر سنگ متن يا تصويري حک مي کردند. سپس تصوير مطلوب را بر روي سطح مورد نظر چاپ مي نمودند. اين چاپ بيش از 750 عملکرد مطلوب داشت و در عصر چاپ در ايران نيز بسيار کارآمد بوده است. ادامه مطلب
درباره این سایت